Er is maar een weg eruit, en dat is er doorheen.

Mijn naam is Meilute van Dijkhuizen, Generator 1/4-profiel met een emotionele autoriteit. Als dit je niets zegt: prima, het is er voor wie er iets mee wil en kan.

Mijn drijfveer is het ondersteunen van de mensen in mijn omgeving naar een leven dat beter bij hen past. Dat ze het zichzelf echt goed kunnen laten gaan. Zoekend naar richting en naar hun eigen expressiviteit, soms verloren in dat zoeken. Zo herken ik mezelf ook: zoekend, snakkend naar erkenning. Totdat ik leerde mijn eigen ruimte in te nemen (waar ik nog steeds mee bezig ben). Me met mezelf verbinden, een hele reis — en dat is het nog steeds.

Human Design-opstellingen sprongen voor mij in het licht. “Maar ik kan toch niet aan mezelf denken?” Ik, als diepe voeler, veel te loyaal aan mijn systemen, maakte mezelf erg klein. Want aan mezelf denken (doen wat ik wil, uitkomen voor mijn behoeften) voelde als disloyaal zijn naar bijvoorbeeld mijn moeder. Wat bij volwassen worden hoort. Mega eng, want dat loyaal zijn had (als kind vooral) een functie. Je veilig houden. Maar nu je volwassen bent kun je zelf je grenzen (bijvoorbeeld) aangeven, met het risico dat je verlaten wordt, niet begrepen wordt, enzovoort. Want nu kan jij er voor jezelf zijn.

Het vraagt moed om te gaan voor wat je echt aanzet — dat zijn in mijn geval Human Design-opstellingen. Dat vind ik leuk, het voelt niet als werk. Ik heb er plezier in en ik kan er veel in en mee leren.

Misschien komen we wel nooit bij die zogenaamde ‘eindbestemming’, maar hoe meer je gaandeweg kunt deconditioneren en je ziel kunt voeden met wat voor jou goed voelt, hoe fijner uiteindelijk de reis zal zijn. Dat heeft o.a. mij systemisch werk en Human design gebracht.

De reis van het leven — wat een gegeven. Met al het moois en het minder mooie. En dat is wat mij betreft waarvoor we hier zijn: om daadwerkelijk te leven i.p.v. overleven, hoe moeilijk dat soms ook is.